Weer in de krant vandaag, weer "ons hoekje". Bij het zien van dit plaatje neurie je als vanzelf de melodie en zing je in gedachten het refrein mee met Wim Sonneveld:
En langs het duinpad van m'n vader
Zag ik het strand, het duin, de zee
Ik was een kind en wist niet beter
Intens gelukkig en tevrêe !!!
Luister nog maar eens naar het origineel:
Met dank aan Paul de Vlieger voor de inspiratie!
