Zoeken in deze blog

vrijdag 26 augustus 2016

Over een Kroeghoudster..Scheerster.. Varkensslachster én Bouwmeester Herman Liefferink


Wanneer Herman Liefferink op 62 jarige leeftijd te Noordwijk Binnen overlijdt, kan de geboren Oost-Nederlander terugzien op een actief aandeel in de opbouw van de badplaats. In tal van maatschappelijke functies komt men hem tegen.......een prachtige loopbaan brengt hem van huisschilder tot architect in welke functie hij in januari 1904  bestek en tekeningen levert, à raison de f 1,50, voor het verbouwen van het Café-Restaurant voorheen bekend als Café Rietmeijer en daarvoor als strandtaveerne van Cornelis Vliet Vlieland.  Nauwelijks een half jaar later opent  het als Café van Ruiten om in extra luxe 5 sterren uitvoering nog wat later te verschijnen in de gedaante van het Oranjehotel.






zo

U kent de geschiedenis al? Mooi zo.......gaan we voor vandaag maar weer sluiten! met dank voor de belangstelling!







donderdag 14 juli 2016

Leen en Kees met.......Een gezicht in Eext

Leen en Kees met ..........Een gezicht in Eext, .......lieve jongens in een virtuele reis van het Groninger platteland naar de in een mild zeebriesje kleurende bollenvelden....al op de lagere school werd het wereldaanbod in beeld gebracht: schoolkaart/schoolplaat Een gezicht op Eext.Van: B.Bueninck. Uitg.J.B.Wolters. Het leven van Leen bracht hem verder in de wijde wereld. Lees daarover het verhaal in zijn eigen woorden......... Van de Elf Huizen in Noordwijk, varend over de zeven zeeën eindebestemming de havenstad Rotterdam........om heel af en toe eens iets van je te laten horen ......"ik heb eens iets aan de Blauwdotter gestuurd, ze zouden het opnemen in hun blaadje, ga jij d'r is achteran, Jonkvrouw! " Op mijn verbaasde vraag, "zijn we van adel dan?" Het antwoord: "Arbeid adelt. Dus mogen wij die titel met ere dragen."

Zo is het nou precies, weledelgeboren Heer van Rotterdam en beide Noordwijken, bedankt voor al je mooie verhalen en...... tot slot nog de schoolplaat van  de Rotterdamsche Maashaven, Ketelbinkies plaats van vertrek......Vaarwel......



dinsdag 31 mei 2016

Nex Magazine, Alan Vliet Vlieland in Nieuw-Zeeland



U mocht hem al eerder leren kennen, Alan Vliet Vlieland, na zijn jeugd in de Noordwijkse Grashoek vertrokken met een verre bestemming...alles over zijn bestaan in het verre Nieuw-Zeeland treft u in Nex Magazine. Kijk hier.  Bladzijde 45 begint het succes verhaal. Werpt u ook een blik op alle andere afleveringen van dit fraaie magazine boordevol glanzende informatie over de doodgewone  én de bijzonder buitengewone Noordwijker.......veel plezier.....

maandag 23 mei 2016

25 jaar getrouwd

"Hunne dankbare kinderen", in een advertentie in de Haagse Courant geeft het nageslacht van Gerardus Vliet Vlieland en Antje Poede ,  met blijdschap kennis van het  25 jarig huwelijksjubileum van hun geliefde ouders.
Flying Dutchman, staat te lezen op de boeg van zijn huwelijksboot, boven de voordeur van de woning in de Boegstraat, een veilige haven waar de sterke smid voor anker ging,  zijn zeemeermin Anna aan land bracht aan het  Scheveningse strand,  waar een prachtige kinderschaar het wereldlicht mocht aanschouwen, die  in hun volgroeide leven uitwaaiden naar alle werelddelen: Kinderen van The Flying Dutchman.

Tot de dood hen in 1916 scheidt:











maandag 21 maart 2016

Wij woonden toen.........

Mooi stukje geschiedenis komt er via de post binnen. Dank daarvoor. Het is een klein stukje tekst uit een lokale krant van het jaar 1966 met het Noordwijk 100 Jaar Logo Zeepaardje in de linkerbovenhoek. De tekst is niet compleet; een hele tekstkolom ontbreekt en ook de naam van de schrijver ontbreekt. Meen te herinneren dat het een Vermeulen of een van der Meulen is geweest.... U begrijpt, de hele tekst - compleet is meer dan welkom- Maar nu verder met dat gedeelte dat nog over is:
De ..tekst start met "Herinneringen uit onze......"1 augustus 1944 was een rampjaar.........""ons mooie Noordwijk......" en dan begint het verhaal......"
Met heel veel genoegen neem ik deel aan uw opstellenwedstrijd naar aanleiding van het 100 jarig bestaan van de badplaats Noordwijk en wel in de afdeling boven de 60  jarigen. Ik zal trachten hiernavolgend enige herinneringen van vroeger op te halen.
Visvangst
Grootvader van vaderskant emigreerde van Katwijk naar Noordwijk aan Zee, hij werd hier strandvonder, hetgeen toen nog een beroep van betekenis was. Men leefde toen nog in de tijd van de zeilvaart, in de winter werden vele koffen, barken enz. ontredderd op het strand gedreven, 't hout opgeslagen en in 't voorjaar  verkocht.  Vader was in later tijd scheepstimmerman en woonde in het oude redershuis naast de groene schuur achter Seinpost waar bommen werden gebouwd. Als een bom klaar was werd deze op rollen naar het strand gebracht en nam in augustus deel aan de haringteelt, in de winter -- bij goed weer-- naar de kantvisserij. Zaterdag 's  morgens kwamen de bommen naar het strand, de gevangen vis werd netjes daarop uitgespreid en door Piet-Leen afgeslagen. In mijn huiskamer hangt nog een schilderij van wijlen onze plaatsgenoot Ludolf Berkemeijer voorstellende twee bomschuiten op het strand. Wanneer ik naar dit schilderij kijk, leeft het verleden voor mij op en zie ik mij als kleine jongen aan de hand van vader naar het strand gaan. Wij woonden toen aan de Oude Zeeweg (nu Jaap Exter) en kwamen dan langs de oude Herberg van Jannetje Vliet, (later Oranje Hotel). Deze bejaarde vrouw was van zessen klaar want naast haar herberg oefende zij in de winter, met enige hulpen, een slachterij uit. De meeste inwoners hielden varkens en in november gingen de slachtoffers naar Jannetje waar zij geduldig langs een schutting op hun dood stonden te wachten. Bij de slacht van ieder varken werd een borreltje gedronken, zodat in de late namiddag nog al eens perikelen ontstonden. Wij gingen zaterdag 's morgens naar het strand en vader kocht dan, ook voor zijn broers, een ferme hoeveelheid verse vis en 's middags werd overal gebakken. 's Maandags bij hoog water gingen de bommen weer naar zee: "Op hoop van Zegen".

dinsdag 23 februari 2016

Schaatskampioen Jan Vlieland

Nu er al een paar winters lang de temperatuur  bóven het vriespunt dreigt te blijven hier in West- Nederland nog maar eens in de herhaling, het dappere verhaal van Jan Vlieland die in 1784 er in slaagde over het ijs van Noordwijk naar Scheveningen te schaatsen. U las het hier al eens eerder maar ja, een sterkfamilieverhaal kan niet vaak genoeg worden herhaald.  Dit keer een overdruk uit de Blog Noordwijkse Huizen. Komt het nog een keer: 

S C H A A T S E N

Een Luisterryke Vrouwen Schaatschen Rydparty
Daarvan mag zeker gesproken worden voor de  Vertegenwoordigers van Nederland bij de Olympische Spelen in Sotsji ( Waarom schrijft Nederland Sotsji en niet gewoon Sochi ) en schaatsen en Noordwijk daarover heeft Noordwijkse Huizen u al genoeg lastige gevallen. Vallen? Baantjes rijden op de KOGO ,ter voorbereiding op de volgende gouden plak! See you in Sochi!


 Noordwijkse Kampioenen !
" ‘Het is een tijd van beproevingen!’ zuchtte juffer Hendrina, met smaak een evenveeltje verorberend.
‘Deze felle koude maakt de stemming onder de kleine luiden ook niet beter,’ zeide mevrouw Van der Keesel, met langzame teugjes hare thee drinkend, terwijl zij het fijn blauw porselein sierlijk in de hand hield, ‘het vriest nu al van 24 December af. Heeft U dat gehoord van die twee Noordwijkers? Jan Vlieland en Leendert Plug heeten zij. Verbeeld U, die zijn op schaatsen van Noordwijk-buiten naar Scheveningen gereden, over zee, in anderhalf uur. Het ijs was zoo glad als een spiegel. Maar ik wilde dat het ging dooien; ik hoopte, toen het zoo stormde, na Nieuwjaarsdag, dat het wat milder zou worden, doch integendeel, wij kregen er nu nog een vracht sneeuw bij; ik hoor dat in het buitenland de gevallen sneeuw tot bergen opgestapeld ligt, de wegen zijn meest onbruikbaar, alles is tot een algemeenen en allernadeeligsten stilstand en werkeloosheid gebracht.’ "
uit:

Catharina
Roman uit den patriottentijd
door
Elise Soer uit het jaar 1909!
een evenveeltjespan (soort poffertjespan)

maandag 8 februari 2016

Vliet Vlieland-Tiggeloove-Mars-Australië-Holland-Amsterdam-Scheveningen-Noordwijk

Dit is de familie Mars-Tiggeloove die midden vorige eeuw naar Australië emigreerde vanuit Amsterdam. Sinds kort zijn de emigratie-formulieren  die daarbij nodig waren gepubliceerd, mooie gelegenheid om de familie gegevens uit te breiden. Het gezin bestaat naast de ouders uit tien kinderen, waarvan de oudste nog geen 15 was en de  jongste nog een baby. Moeder Mars, de dame bovenste rij, tweede van links, is een dochter van Johanna Vliet Vlieland geboren op 30 oktober 1888 in Scheveningen die op haar beurt weer dochter is van  Gerardus Vliet Vlieland zoon van Cornelis Vliet Vlieland..... de 1ste persoon die de familienaam Vliet Vlieland voerde.
De woning die zij in Amsterdam bewoonden voor hun vertrek naar Australië was op het adres Buskenblaserstraat 39 III.
Het aardige was de aanleg van een kinderspeeltuin in 1955 op het plein naast hun woningblok. De schepping was van de bekende  Nederlandse architect Aldo van Eyck.
"Aldo van Eyck was 28 when he joined the Department of City Development at Amsterdam Public Works in 1947. At the time, there were just a few private playgrounds (playgardens) in Amsterdam run by trusts and children had to be members to play there. Residential areas offered hardly any play facilities for children. It was Jakoba Mulder, head of the design group where Aldo van Eyck worked, who came up with the idea of providing a small public playground in every neighbourhood of Amsterdam. The first playground for Bertelmanplein was an experiment. Van Eyck designed a sandpit bordered by a wide rim. In it he placed four round stones and a structure of tumbling bars. The pit was placed in the north corner of the square, diagonally across from three tumbling bars. Bordering the square were trees and five benches. The playground was a success. (archined.nl)"
It meant the opening up of a reality in which the coherence of things lies no longer in their subordinaton to a central principle, but in their relations to one antoher; a reality that is not dominated by fixed center, but in which all standpoints are of equal value. [...] the (reciprocal) relations are in fact just as important as the things themselves." (p. 67).
In Australië werd hun bestemming de stad Ballarat (VIC) en een aardige bijkomstigheid,  in het Zomermagazine van Ballarat   van het jaar 2016 wordt "The making off" van een speelplek voor alle gezinnen en gezindten aangekondigd....60 jaar later het spel blijft actueel én een kleine wereld.

woensdag 3 februari 2016

Grietje Vliet Vlieland, haar Zoon Willem Rietmeijer


Het voelt als een beloning, een mooie foto in de mail met de afbeelding van Grietje  Vliet Vlieland's zoon Willem Rietmeijer in gezelschap van zijn echtgenote Koos Steenvoorden en haar zuster Ka met echtgenoot Piet Slats en nog een mooie dame met Noordwijks Kapje op het haar, naar alle waarschijnlijkheid opoe Steenvoorden-Vink en een goedgestrikt meisje zou  zij Maria Agnes SLATS zijn, geboren Noordwijk 17-07-1919, overleden Noordwijk 27-02-1977 op 57-jarige leeftijd, dochter van Petrus SLATS, bloemist, koopman, landarbeider, en Catharina Adriana STEENVOORDEN.Gehuwd te Noordwijk met Johannes Petrus MULDER.  allen veilig bewaakt door hun trouwe herdershond.
Het moment van opname geschat op een later zomerdag in 1927 wat wordt er gevierd die dag? Kaatjes verjaardag ? .....Ziet er in ieder geval heel feestelijk uit. Een compleet gezin in een zonnige achtertuin op de hoek van de Douzastraat en Pickéstraat.  Burgemeester Pické is dan weer een mooi bruggetje naar het heden met het feestjaar voor Noordwijk aan Zee, de viering van 150 jaar badplaats.
Om afgunst te voorkomen; graag net zoveel aandacht gevraagd voor Grietje dochter van Grietje Vliet Vlieland, Grietje Rietmeijer  het zusje van Willem.  Lees en bewonder de onderstaande afbeeldingen.